We are searching data for your request:
Upon completion, a link will appear to access the found materials.
De ijskap van Groenland verloor in 2019 een recordhoeveelheid ijs, wat overeenkomt met een miljoen ton per minuut het hele jaar door, zo blijkt uit satellietgegevens.
Het klimaatgerelateerde verlies is waarschijnlijk het ergste in eeuwen en doet de zeespiegel stijgen.
De klimaatcrisis verwarmt het noordpoolgebied tweemaal zo snel op lagere breedtegraden, en de ijskap levert de grootste bijdrage aan de stijging van de zeespiegel, die nu al kusten over de hele wereld in gevaar brengt. De ijskap kromp vorig jaar met 532 miljard ton toen het oppervlak smolt en gletsjers in de oceaan vielen en zeven olympische poelen per seconde zouden hebben gevuld.
Sinds 2003 worden satellietgegevens verzameld. Het verlies in 2019 was het dubbele van het jaargemiddelde sindsdien van 255 miljard ton. Alleen al in juli 2019 ging dat bedrag bijna verloren.
Wetenschappers wisten dat het ijsverlies van Groenland de afgelopen decennia snel was versneld en dat er in 2019 hoge smeltsnelheden waren geweest. Maar satellietgegevens laten nieuwe sneeuwval zien en maken het mogelijk om het nettoverlies te berekenen. De onderzoekers zeiden dat de omvang van het verlies in 2019 schokkend was en waarschijnlijk de grootste in eeuwen of zelfs millennia is.
Als de hele Groenlandse ijskap smelt, stijgt de zeespiegel zes meter. Maar de onderzoekers zeiden dat het niet zeker was dat de folie het point of no return was gepasseerd en dat het verminderen van de koolstofemissies het smelten zou vertragen, wat eeuwen zou duren om te voltooien.
Wetenschappers schreven het extreme ijsverlies in 2019 toe aan 'sluispatronen' in het klimaat die de lucht boven Groenland gedurende langere perioden warm hielden. Deze komen steeds vaker voor naarmate de wereld warmer wordt. Bijna 96% van de ijskap is ergens in 2019 gesmolten, vergeleken met gemiddeld 64% tussen 1981 en 2010.
"2019 was echt schokkend en deprimerend in termen van cijfers", zei Ingo Sasgen van het Alfred Wegener Instituut in Bremerhaven, Duitsland, die de analyse leidde. "Maar het is ook niet erg verrassend, want we hadden andere sterke smeltjaren in 2010 en 2012, en ik hoop dat we er steeds meer zullen zien."
De sneeuwval in Groenland was laag in 2019, mede door het blokkeringspatroon waardoor er relatief weinig nieuw ijs werd toegevoegd. "De echte boodschap is dat de ijskap erg onevenwichtig is", zei Sasgen.
Hij zei ook dat een extra zorg de feedbackmechanismen waren die het ijsverlies vergroten, waaronder smeltwater dat de ijskap verzwakt en de val in de oceaan versnelt. Bij warmer weer smelt ook de witte sneeuw bovenop de laag, waardoor er donkerder ijs eronder zichtbaar wordt, dat meer warmte van de zon absorbeert.
"Deze resultaten komen op een cruciaal moment", zegt Yara Mohajerani van de University of California in Irvine in de Verenigde Staten, die geen deel uitmaakte van het onderzoeksteam. "2019 brak het vorige record van 2012 met 15%, een record dat ongeëvenaard is in de afgelopen eeuwen of millennia."
Hij zei dat de opwarming van de Noordpool de komende jaren waarschijnlijk verder zal toenemen. "Daarom is het cruciaal om de veranderingen in de ijskapmassa op de voet te volgen, en Sasgen en zijn collega's hebben een belangrijke stap in die richting gezet."
Het onderzoek, gepubliceerd in het tijdschrift Communications Earth & Environment, gebruikte gegevens van NASA's Grace-satellieten, die zwaartekrachtmetingen uitvoeren en feitelijk de ijsmassa in Groenland wegen.
De eerste Grace-satelliet voltooide zijn gegevensverzameling in juni 2017 en de vervanging ervan begon in mei 2018. Gegevens van de tweede satelliet werden gebruikt om te bepalen hoeveel er in de tussenliggende periode verloren was gegaan.
De onderzoekers ontdekten dat 2017 en 2018 een ongewoon laag ijsverlies hadden, als gevolg van een omkering van het blokkeringspatroon dat resulteerde in koude en sneeuwcondities in Groenland. Maar zelfs onder deze omstandigheden verloor de dop nog steeds ijs, wat betekent dat koude jaren niet compenseren voor warme jaren zoals in het verleden.
"Het laat echt zien dat we in een compleet andere staat zijn beland", met een trend van toenemend ijsverlies en meer variabiliteit elk jaar, zei Sasgen. "Groenland is in zekere zin bipolair geworden."
Professor Stefan Rahmstorf, van de Universiteit van Potsdam in Duitsland, zei dat de nieuwe analyse overtuigend was en aantoonde dat de overgang van de oude naar de nieuwe satelliet soepel was verlopen.
"Omdat smeltwater zoet water is, verdunt het het zoutgehalte van de omringende oceaan, wat bijdraagt aan het vertragen van het Golfstroomsysteem", zei Rahmstorf. "Als we wilden dat de 500 miljard ton zoetwater die in 2019 werd toegevoegd, zo zout zou zijn als oceaanwater, zouden zo'n 200.000 Panamax-klasse vrachtschepen vol zout hun lading in de Atlantische Oceaan moeten dumpen."
Meteorologische gegevens en computermodellen stellen ons in staat om de verliezen sinds 1948 te berekenen. “Als we kijken naar de recordjaren van het smelten, heeft de top vijf zich in de afgelopen 10 jaar voorgedaan, en dat is zorgwekkend. Maar we weten wat we eraan moeten doen: de CO2-uitstoot verminderen ”.
Ondanks het snelle smelten, is de ijskap van Groenland niet per se gedoemd om volledig te smelten. Ten eerste: als gletsjers zich terugtrekken, verliezen ze het contact met warmer oceaanwater en smelten ze dus minder. Ten tweede, het smelten van de plaat met hete lucht duurt eeuwen, gedurende welke tijd de stijging van de temperatuur op aarde zou kunnen worden omgekeerd.
"Als we CO2 verminderen, verminderen we de opwarming van de Noordpool en dus ook de bijdrage aan de zeespiegelstijging van de Groenlandse ijskap", zei Sasgen. "Dus hoewel het uiteindelijk grotendeels zou kunnen verdwijnen, gebeurt het veel langzamer, wat beter zou zijn omdat het de 600 miljoen mensen die aan de kust wonen meer tijd zou geven om te verhuizen."
