We are searching data for your request:
Upon completion, a link will appear to access the found materials.
Het Franse eiland "La Reunion" wordt altijd gekenmerkt door zijn natuurlijke gevaren. Maar sinds 2011 vormt de aanwezigheid van Sardijnse en tijgerhaaien een ernstige bedreiging.
In het afgelopen decennium is het de plaats ter wereld geworden met de hoogste sterfte door aanvallen van haaien. De wetenschappelijke gemeenschap, die zich heeft ingezet om beschermingsmaatregelen te ontwikkelen, zoekt nog naar een verklaring voor deze ontmoetingen.
Gemiddeld vinden er elk jaar meer dan honderd aanvallen in de wereld plaats, maar noch Australië, noch Zuid-Afrika, noch de oostkust van de VS concentreren zoveel dodelijke aanvallen van haaien als dit kleine Franse eiland met grote vulkanische activiteit.
Van de 27 aanslagen die sinds 2011 hebben plaatsgevonden, zijn er elf dodelijk geweest, waardoor een triest wereldrecord werd verbroken. Alleen al in 2011 werden zeven aanslagen geregistreerd, waarvan twee met dodelijke afloop.
De "haaiencrisis", zoals de situatie werd gedoopt, werd veroorzaakt door twee doden ten westen van het eiland La Reunion in een gebied genaamd Boucan Canot; een van hen was die van een voormalige Franse bodyboardkampioen op 19 september 2011, Mathieu Schiller, wiens lichaam nooit werd gevonden, en de andere, dat van een 13-jarige tiener, toekomstige belofte van Frans surfen.
In augustus 2013 besloten de autoriteiten om zwemmen en watersporten buiten de aangewezen gebieden te verbieden. "Het is een beetje zoals lockdown nu met COVID-19 waarmee we geen antwoorden hebben. Maar in deze haaiencrisis hebben we geen maskers of beschermende gels of tests. We kunnen alleen thuis blijven”, Zegt François Taglioni, onderzoeker aan de Universiteit van La Reunion.
Om dit probleem van de openbare veiligheid aan te pakken, zijn ook uitzonderlijke maatregelen mogelijk gemaakt: het vangen, volgen en volgen van specimens, de installatie van ultramoderne netwerken, onderwaterobservatie en bewaking vanaf stranden en door drones om activiteiten en watersport.
Surfen, een sport die al 50 jaar op het Franse eiland wordt beoefend en die op dat moment in volle gang was met meer dan 30.000 beoefenaars per jaar, is de activiteit die het meest wordt blootgesteld aan aanvallen. "Het risico op haaien is in zeven jaar (van 2011 tot 2018) met 23 vermenigvuldigd, terwijl het aantal beoefenaars door 10 is gedeeld”Zegt David Guyomard, onderzoeker bij het Shark Security Center.
Volgens onderzoek gepubliceerd inWetenschappelijke rapporten, is er een haaienaanval voor elke 24.000 uur die wordt beoefend, een jaarlijks percentage dat tot de hoogste ter wereld behoort. In feite zijn sinds 1988 bij 86% van de haaienbeten surfers aan de lijzijde betrokken, waar 96% van de surfactiviteiten plaatsvindt.
Ondanks badkamerbeperkingen, die vandaag van kracht blijven, hebben veel surfers de aanbevelingen genegeerd, zelfs tijdens lockdown en de aanvallen zijn doorgegaan. Maar de wetenschappelijke gemeenschap is actiever dan ooit om de oorsprong van deze ongelukkige ontmoetingen te begrijpen.
Een in twijfel getrokken zeereservaat
Het mariene natuurreservaat van het eiland La Reunion, geclassificeerd in 2007 en beslaat een oppervlakte van ongeveer 3.500 hectare aan de westkust van het eiland, werd al snel door verschillende sectoren aangewezen als de belangrijkste oorzaak van de toename van aanvallen door Sardijnse of stierhaaien (Carcharias leucas) - vaak verward metCarcharias taurus-, die gemiddeld 3,4 meter lang kan zijn en de belangrijkste soort die bij de aanvallen betrokken is, samen met, in mindere mate, de tijgerhaai (Galeocerdo cuvier).
Sinds de oprichting is het beschermingsgebied van de zee een toevluchtsoord geworden waar vissen verboden is. "Velen dachten dat het reservaat een eetzaal voor haaien zou worden, dat ze zich zouden verspreiden, en dit is eigenlijk niet waar”, Zegt de Franse onderzoeker. Uit de inventaris van biomassa voor en na de aanleg van de reserve blijkt echter dat deze niet is toegenomen. "Zeggen dat het een eetkamer is -omdat er meer vissen zijn- is volkomen onjuist”, Zegt de wetenschapper.
“De vermoedens zijn eigenlijk te wijten aan het feit dat de ruimte van het reservaat precies overlapt met de gebieden waar de meeste aanvallen zijn geweest sinds 2011, omdat daar de meeste mensen surfen. Het is gelijktijdig, maar er is geen verband tussen beide elementen”Zegt Taglioni.
In een recent gepubliceerde studie analyseerde een team van Franse en Amerikaanse wetenschappers, dankzij passieve akoestische telemetrie, de ruimtelijke verspreiding van 36 exemplaren van Sardijnse haaien binnen en buiten het beschermde gebied om aan te tonen dat mensen en haaien in sommige gebieden kunnen samenvallen.
Na 17 maanden onderzoek toonden de resultaten aan dat de haaien meer tijd buiten het reservaat doorbrachten dan binnen. "Hieruit blijkt dat de ruimtelijke verspreiding van haaien niet primair gecentreerd is in het beschermde zeegebied langs de westkust van het eiland Réunion.”, Zeggen de auteurs in hun werk.
De wetenschappers identificeerden echter bepaalde specifieke locaties in het reservaat die op bepaalde tijden van het jaar zouden kunnen overlappen met menselijke aanwezigheid. "Er zijn eigenlijk meer aanvallen geweest in dit gebied, want daar zijn de surfspots. Er zijn meer surfers en zwemmers”, Stelt Taglioni.
Als we de hypothese van het zeegebied negeren, waarom zijn er dan meer haaienaanvallen op dit eiland dan waar ook ter wereld? "We hebben het antwoord niet. Het is erg ingewikkeld. Wij geloven dat er een veelvoud aan factoren een rol speelt"Waarschuwt de wetenschapper.
Waarom valt de haai aan?
Als gevolg van de heropflakkering van de aanslagen werd in 2012 het wetenschappelijke programma CHARC gelanceerd om inzicht te krijgen in het gedrag van Sardijnse en tijgerhaaien, soorten die betrokken zijn bij aanvallen op surfers en zwemmers, en waarvan de ecologie nog niet veel bestudeerd is.
In het kader van dit project is een onderzoek gepubliceerd in het tijdschriftOceaan- en ribbenbeheer, verzamelde enkele gegevens over de ruimtelijk-temporele verspreiding van haaien en mensen tussen 2011 en 2013, waarbij er acht dodelijke aanslagen waren.
Onder de conclusies valt op dat de verdeling van gebruikers en haaien elkaar overlappen en dat de gebieden met een gemiddeld tot hoog risico op interactie vaak overeenkomen met de gebieden die historisch betrokken zijn bij deze aanvallen. Desalniettemin, "Aanvalslocaties van haaien worden niet consistent geassocieerd met een hoge aanwezigheid van haaien”, Noem de auteurs onder leiding van Anne Lemahieu van het Research Institute for Development (IRD, voor het acroniem in het Frans), die pleiten voor grotere maatregelen op prioritaire gebieden.
Voor François Taglioni is een van de redenen voor de toename van het aantal aanvallen het grotere aantal mensen in het water op een bepaalde plaats: "Het risico neemt toe. Als je niet in het water komt, zijn er geen aanvallen”.
In een studie die vorig jaar werd gepubliceerd inMarien beleidanalyseerden de Franse wetenschapper en zijn team de factoren die de 57 haaienaanvallen die tussen 1980 en 2017 op het eiland hebben plaatsgevonden kunnen verklaren. Tot de bestudeerde variabelen behoren onder meer regenval, temperatuur, tijd van het jaar, tijd van de dag en troebelheid van het water.
“In werkelijkheid valt de haai op elk moment van de dag aan, zolang er maar een mens in het water is”, Zegt de expert. Ook de maand van het jaar heeft invloed op de resultaten. "Tijdens de winter op het zuidelijk halfrond (juli en augustus) zijn er meer aanvallen. Hiervoor zijn verschillende verklaringen: het is het broedseizoen en de mannetjes kunnen agressiever zijn, en het is ook de tijd dat er meer golven zijn en wanneer watersporters in het water zijn.”, Geeft de wetenschapper aan.
Een ander aspect dat onderzoekers hebben kunnen bevestigen, is dat de Sardijnse haai of stierhaai, die in staat is estuaria te beklimmen of zoetwatermeren en rivieren te bewonen dankzij een klier in zijn nier waarmee hij het water kan filteren, houdt van troebel water. "Het zal vooral aanvallen als er golven zijn en dus meer surfers”Zegt Taglioni.
Maatregelen om aanvallen te verminderen
- grote netwerken
- haaienkijkers
- drones, individuele of collectieve beschermingsmiddelen, elektromagnetische barrières
- toezicht op jetski's
- preventie vissen
“Elk van deze maatregelen draagt bij aan het verminderen van risico's. Ze kunnen niet alleen worden ingezet, maar moeten complementair zijn. Door ze te overlappen, wordt het risico teruggebracht tot een aanvaardbaar niveau voor een veilige beoefening van activiteiten in de mar ”, legt Guyomard uit.
Zie volledige Shark Risk Reduction Strategy Meetings
