We are searching data for your request:
Upon completion, a link will appear to access the found materials.
De ALMA-telescoop in Chili heeft een team van astronomen geholpen om een heel ver verwijderd sterrenstelsel te observeren dat verrassend veel lijkt op de Melkweg.
Het is SPT0418-47 en het vervormde licht, waargenomen dankzij een zwaartekrachtlens of 'vergrootglaseffect' van een ander nabij sterrenstelsel, heeft er 12 miljard jaar over gedaan om de aarde te bereiken.
Een internationale groep astronomen heeft een extreem ver verwijderd en dus erg jong sterrenstelsel ontdekt, dat enorm lijkt op het onze. Het is waargenomen met deAtacama Grote millimeter / submillimeter-array (ALMA) met de European Southern Observatory (ESO) en andere instellingen in de Chileense Atacama-woestijn.
De melkweg is zo ver weg dat het licht langzaam is geweestmeer dan 12 miljard jaar om ons te bereiken: we zien het zoals het was toen het universum nog maar 1,4 miljard jaar oud was.
"Dit resultaat vertegenwoordigt een vooruitgang op het gebied van de vorming van melkwegstelsels, wat aantoont dat de structuren die we waarnemen in nabijgelegen spiraalstelsels en in de Melkweg al 12 miljard jaar geleden aanwezig waren", zegt Francesca Rizzo, promovendus aan de Max Planck Instituut voor Astrofysica in Duitsland, die het onderzoek leidde dat vandaag is gepubliceerd inNatuur.
Hoewel de melkweg bestudeerd, riepSPT0418-47, lijkt geen spiraalarmen te hebben, het heeft tenminste twee karakteristieke kenmerken van ons: een roterende schijf en een uitstulping, de grote groep sterren geconcentreerd rond het galactische centrum. Het is de eerste keer dat er in zo'n vroeg stadium in de geschiedenis van het heelal een bobbel wordt waargenomen, waardoor SPT0418-47 het verst verwijderde Melkwegachtige sterrenstelsel is dat tot nu toe is waargenomen.
"De grote verrassing was om te ontdekken dat dit sterrenstelsel eigenlijk vrij veel lijkt op nabije sterrenstelsels, in tegenstelling tot wat werd verwacht van eerdere, minder gedetailleerde modellen en waarnemingen.", co-auteur suggereertFilippo Fraternali, van het Kapteyn Astronomical Institute van de Rijksuniversiteit Groningen, in Nederland. In het vroege heelal waren jonge sterrenstelsels nog in het proces van vorming, dus de onderzoekers verwachtten dat ze chaotisch zouden zijn en de typische structuren van meer volwassen sterrenstelsels zoals de Melkweg zouden missen.
Toen het universum 10% van zijn huidige leeftijd was
Het bestuderen van verre sterrenstelsels zoals SPT0418-47 is essentieel om te begrijpen hoe dit soort systemen gevormd en geëvolueerd is. Dit sterrenstelsel is zo ver weg dat we het zien toen het universum slechts 10% van zijn huidige leeftijd was, aangezien het 12 miljard jaar duurde voordat zijn licht de aarde bereikte. Door het te bestuderen, keren we terug naar een tijd waarin deze 'baby'-sterrenstelsels zich begonnen te ontwikkelen.
Vanwege de grote afstand waarop ze zich bevinden, is het bijna onmogelijk om deze sterrenstelsels in detail te observeren, zelfs met de krachtigste telescopen, omdat de sterrenstelsels klein en zwak lijken. Het team overwon deze hindernis door een nabijgelegen melkwegstelsel te gebruiken als een krachtig vergrootglas, een effect dat bekend staat alsgravitatielens, waardoor ALMA het verre verleden in ongekend detail kan zien. In dit effect vervormt en buigt de zwaartekracht van het nabije melkwegstelsel het licht van het verre melkwegstelsel, waardoor we het vervormd en vergroot zien.
Dankzij de bijna exacte uitlijning verschijnt het verre melkwegstelsel dat wordt gezien met zwaartekrachtlenzen als een bijna perfecte lichtring rond het nabijgelegen melkwegstelsel. Het onderzoeksteam reconstrueerde de ware vorm van het verre melkwegstelsel en de beweging van zijn gas uit de ALMA-gegevens met behulp van een nieuwe computermodelleringstechniek. "Toen ik de gereconstrueerde afbeelding van SPT0418-47 voor het eerst zag, kon ik het niet geloven: er werd een schatkist geopend", zegt Rizzo.
Een onverwachte bestelling
"Wat we ontdekten was nogal raadselachtig: ondanks het feit dat sterren in een hoog tempo worden gevormd en daarom een plaats is met zeer energetische processen, is SPT0418-47 de best geordende schijf van de melkweg die ooit in het vroege universum is waargenomen." verklaarde de co-auteurSimona Vegetti, ook van het Max Planck Institute for Astrophysics. "Dit resultaat is vrij onverwacht en heeft belangrijke implicaties voor de manier waarop wij denken dat sterrenstelsels evolueren."
Astronomen merken echter op dat hoewel SPT0418-47 een schijf en andere kenmerken heeft die vergelijkbaar zijn met die van de spiraalstelsels die we tegenwoordig zien, ze verwachten dat het zal evolueren naar een heel ander sterrenstelsel dan de Melkweg en zich bij de klasse voegen. elliptische sterrenstelsels, een ander type sterrenstelsel dat, samen met spiralen, het huidige universum bewonen.
Deze onverwachte ontdekking suggereert dat het vroege universum misschien niet zo chaotisch was als eerder werd gedacht, en roept veel vragen op over hoe een goed geordend sterrenstelsel zich zo kort na de oerknal had kunnen vormen.
Deze ALMA-bevinding volgt op de eerdere ontdekking die in mei werd aangekondigd van een roterende massieve schijf die op vergelijkbare afstand wordt gezien. Dankzij het lenseffect wordt SPT0418-47 in meer detail gezien en heeft het, naast een schijf, een uitstulping, waardoor het meer lijkt op onze huidige Melkweg dan het eerder bestudeerde sterrenstelsel.
Toekomstige studies, zelfs met deExtreem grote telescoop ESO zal proberen te ontdekken hoe typisch deze 'babyschijfsterrenstelsels' werkelijk zijn en of ze minder chaotisch zijn dan verwacht, waardoor astronomen nieuwe wegen openen om te ontdekken hoe sterrenstelsels zich ontwikkelden.
Bron:DAT
